Trein naar Ella

Vanmorgen om 5:30u reden we in het donker naar Hortons Plains, een hoogvlakte waar ruim 100 jaar geleden nog honderden olifanten waren, samen met ander wild. De engelsen kwamen hier graag voor de jacht en hebben de originele jungle veranderd in een grasvlakte. Het was mistig en motregende, eigenlijk dacht ik dat het busje prettiger zou zijn dan een wandeling van 2-3 uur. Maar in het NP aangekomen met onze ontbijtbox, toch in de rij gaan staan voor kaartjes van ruim €25 pp. De wandeling was goed te doen, duurde uiteindelijk ruim 2u en we hebben Worlds End en de waterval Bakers Fall gezien. Alleen Olli hadden we in het hotel gelaten, die moest even bijkomen van een protesterende maag. Gelukkig konden we in Ol zijn kamer spullen ompakken, want om 12:35 uur gingen we met de trein, 1e klas, naar Ella. Olli kon in de bus mee. Door de theeplantages en over de toppen van de bergen met enorm mooie uitzichten ging de reis, met 90% buitenlanders in de trein en daarvan nog 80% NL. De deuren bleven open maar bij een snelheid van max 25km/u was dat erg leuk. Ella is een backpackers oord, met hippe eettenten en uitgaansmogelijkheid! Maar de ayurvedische massage om 17:00 eerst, was lekker maar de dames praten steeds met elkaar en geven niet het gevoel dat het om gezondheid te maken gaat, ze draaien hun riedeltje en klaar. Kort in hotel haren gewassen ( die waren met olie ingemasseerd), en in hipste tent gegeten, na een kwartier wachten op een tafel. Eef trok het niet meer en is met de tuctuc naar hotel gegaan. Wij hebben westers gegeten, salade en visjes.